Kitap hakkında: yıl / - Görebildiğim gibi son derece konuşkansınız, “Vanessa.” Size çok spesifik bir soru sormama rağmen cevabı tek kelimeden oluşmalıydı: "Kendi kendinize sorular duymaya alışkın değil misiniz?" - Evet, çok fazla konuşmuş gibi görünüyor. Belki de korku ve dehşet onu böyle etkilemişti? Makul ve normal gerçeklik algısının ötesine geçen aşırı bir korku... - Cevap almaya alışkınım. Özel. Temizlemek. Doğru. - Yoksa?.. - Kesinlikle delirmiş. Zaten ona yaptıkları onun için gerçekten yeterli değil miydi? Ölüm'ün kendisiyle Rus ruleti oynamaya mı karar verdin? - Aksi halde soru sormayı bırakacağım. Kelimenin tam anlamıyla, kadınlara ve onun gibi insanlara kısa ömürlü, günlük ihtiyaçlarmış gibi davranan biri için daha fazlası mümkün mü? Peki onun gibi insanların insan kalbi var mı? Ancak Karanlığın bir kalbi olup olmadığını sormak daha doğru olur.…